Şimdiki zaman, gelecek zamandan değerli midir?

Günlük mutluluk, ömürlük vasatlık mı?
Yoksa günlük sıkıntı, ömürlük huzur mu?

Biraz daha açıklayıcı olmak gerekirse, konfor alanımızı bozmadan mevcut düzene devam edip ömürlük vasatlığı kabul etmek mi daha akıllıca yoksa konfor alanını daraltıp henüz gelmemiş günler için bugünkü mevcut mutluluğumuzdan feragat etmek mi?

Aslında tek bir doğru cevabı yok sanırım bu sorunun.
Eğer her şey bitip pencerenin kenarından yolun seyredildiği o yaşa gelindiğinde arkaya bakıp neleri yaptığın neleri yapmadığını dert etmekle ilişkili bu soru.

Hadi hep birlikte ufak bir simülasyon yapalım.
Çok sevdiğiniz o özel insanla inanılmaz güzel günler geçiriyorsunuz.
Ama bunu hayal ettiğiniz şekilde değil spontane gelişmiş bir şekilde yaşıyorsunuz. ( Bu istediğiniz iş, yaşamak istediğiniz şehir veya herhangi bir şey olabilir.)
Ve bu şekilde devam ettiğinde bir yerde biteceğinin farkındasınız.
Mevcut düzeni bozup geleceği hayal ettiğiniz gibi şekillendirmek için harekete mi geçersiniz? Yoksa gittiği yere kadar bu anların tadını mı çıkarırsınız?

Bu sorunun cevabı herkeste farklı buna eminim.
Ama bendeki cevabı şu;

Yarın farklıdır bugünden,
Adı değişir hiç olmazsa.
Kara bir suyu geçiyoruz şimdilerde
Basarak yosunlu taşlara.

Sen bugünden yarına
Birazcık umut sakla.

Metin Altıok

Sevgiler.